Bağ

Tahvil, bir yatırımcı tarafından bir borçluya verilen krediyi temsil eden sabit getirili bir araçtır. Başka bir deyişle, bir tür borçlanma senedidir. Devlet, şirket veya belediye gibi bir kuruluşun fon toplaması gerektiğinde, yatırımcılara tahvil ihraç edebilir. Yatırımcı bir tahvil satın alarak, düzenli faiz ödemeleri ve vade sonunda anaparanın iadesi karşılığında ihraççıya borç para vermiş olur.

İşte tahvillerin bazı temel özellikleri:

1. İhraççı: Bir tahvilin ihraççısı bir devlet, şirket veya belediye olabilir. Devlet tahvilleri ulusal hükümetler tarafından faaliyetlerini finanse etmek için çıkarılırken, şirket tahvilleri şirketler tarafından çeşitli amaçlarla sermaye toplamak için çıkarılır. Belediye tahvilleri, kamu projelerini finanse etmek için yerel yönetimler tarafından çıkarılır.

2. Nominal Değer: Nominal değer veya anapara olarak da bilinen itibari değer, tahvil sahibinin vade sonunda alacağı para miktarıdır. Genellikle 1.000 $ veya bunun katları olarak belirlenir.

3. Kupon Oranı: Kupon oranı, ihraççının tahvil sahibine ödemeyi kabul ettiği yıllık faiz oranıdır. Genellikle nominal değerin bir yüzdesi olarak ifade edilir. Örneğin, bir tahvilin nominal değeri 1.000 $ ve kupon oranı %5 ise, tahvil sahibi yılda 50 $ faiz ödemesi alacaktır.

4. Vade Tarihi: Vade tarihi, ihraççının tahvil sahibine anaparayı geri ödemesi gereken tarihtir. Tahviller kısa vadeli (bir yıldan az) veya uzun vadeli (30 yıla kadar veya daha fazla) olabilir.

5. Getiri: Getiri, tahvil sahibinin yatırımından elde ettiği efektif getiridir. Kupon ödemelerini, tahvilin satın alma fiyatını ve vadeye kalan süreyi dikkate alır. Getiriler, tahvilin türüne bağlı olarak sabit veya değişken olabilir.

6. Kredi Derecelendirmesi: Tahvillere, ihraççının kredi itibarına göre bağımsız derecelendirme kuruluşları tarafından kredi notu verilir. Yüksek dereceli tahviller daha az riskli kabul edilir ve genellikle daha düşük getiri sağlarken, düşük dereceli tahviller artan riski telafi etmek için daha yüksek getiri sağlar.

7. İkincil Piyasa: Tahviller vade tarihlerinden önce ikincil piyasada alınıp satılabilir. Bu, yatırımcılara likidite ve tahvilin vadesi gelmeden yatırımlarından çıkma olanağı sağlar.

Tahviller, sabit gelir ve vade sonunda anapara iadesi sağladıkları için hisse senetlerine kıyasla nispeten daha güvenli yatırımlar olarak kabul edilir. Ancak yine de faiz oranı riski, kredi riski ve enflasyon riski dahil olmak üzere bir miktar risk taşırlar. Yatırımcılar, yatırım yapmadan önce bir tahvil ile ilgili şartları ve riskleri dikkatlice değerlendirmelidir.