Yaygın Ticaret Terimleri

İşte yaygın ticaret terimlerinin bazı ayrıntılı açıklamaları:

1. Spot Piyasa: Spot piyasa, finansal araçların veya emtiaların hemen teslim edilmek üzere alınıp satıldığı piyasayı ifade eder. Bu piyasada işlemler "anında" gerçekleşir, yani alıcı varlığı hemen öder ve alır. Spot piyasalar genellikle para birimleri, emtialar ve menkul kıymetler için kullanılır.

2. Vadeli İşlem Sözleşmesi: Vadeli işlem sözleşmesi, belirli bir varlığı gelecekteki bir tarihte önceden belirlenmiş bir fiyattan almak veya satmak için yapılan standartlaştırılmış bir anlaşmadır. Bu sözleşmeler borsalarda işlem görür ve dayanak varlığın miktarı, kalitesi ve teslim tarihi de dahil olmak üzere standartlaştırılmış şartlara sahiptir. Vadeli işlem sözleşmeleri genellikle emtialar, para birimleri ve finansal araçlar için kullanılır.

3. Opsiyon Sözleşmesi: Bir opsiyon sözleşmesi, sahibine dayanak varlığı belirli bir süre içinde önceden belirlenmiş bir fiyattan alma veya satma hakkı verir, ancak yükümlülüğü vermez. Alıcı bu hak için satıcıya bir prim öder. Opsiyonlar esneklik sağlar ve riskten korunma, spekülasyon veya gelir elde etmek için kullanılabilir.

4. Uzun Pozisyon: Uzun pozisyon, fiyatının yükseleceği beklentisiyle bir varlığa sahip olmayı ifade eder. Bir varlığı gelecekte daha yüksek bir fiyattan satarak kâr elde etme niyetiyle satın almayı içerir.

5. Kısa Pozisyon: Kısa pozisyon, uzun pozisyonun tam tersidir. Yatırımcının sahip olmadığı bir varlığı, fiyatının düşeceği beklentisiyle satmasını içerir. Kısa pozisyonu kapatmak için, tüccar varlığı daha düşük bir fiyattan geri satın alır ve böylece fiyat farkından kar eder.

6. Zararı Durdur Emri: Zararı durdur emri, fiyatı belirli bir seviyeye ulaştığında bir menkul kıymeti otomatik olarak satmak için bir tüccar tarafından verilen önceden belirlenmiş bir emirdir. Fiyat, yatırımcının beklentilerinin aksine hareket ettiğinde bir pozisyonu kapatarak potansiyel kayıpları sınırlamak için kullanılır.

7. Kâr Al Emri: Kâr alma emri, fiyatı belirli bir seviyeye ulaştığında bir menkul kıymeti otomatik olarak satmak için bir tüccar tarafından verilen önceden belirlenmiş bir emirdir. Fiyat, yatırımcının beklentileri lehine hareket ettiğinde bir pozisyonu kapatarak karı kilitlemek için kullanılır.

8. Teminat: Marjin, bir yatırımcının kaldıraçlı bir pozisyon açmak ve sürdürmek için bir komisyoncuya yatırması gereken para veya teminat miktarını ifade eder. Yatırımcıların daha az miktarda sermaye ile daha büyük pozisyonları kontrol etmelerini sağlar. Bununla birlikte, marj üzerinden işlem yapmak hem potansiyel kârları hem de zararları artırır.

Bunlar, yaygın alım satım terimlerine yalnızca birkaç örnektir. Alım satım ve yatırımda kullanılan daha birçok terim ve kavram vardır ve yatırımcıların piyasalarda etkili bir şekilde gezinmek için bu terimlere aşina olmaları önemlidir.