Likidite Karşılama Oranı (LCR)

Likidite Karşılama Oranı (LCR), finansal kuruluşların önemli bir stres olayına dayanacak yeterli likiditeyi muhafaza etmelerini sağlamak için Basel III çerçevesi tarafından getirilen düzenleyici bir gerekliliktir. Likidite sıkıntısını önlemek ve finansal sistemlerin istikrarını teşvik etmek için tasarlanmıştır.

LCR, bir bankanın 30 günlük bir stres dönemi boyunca kısa vadeli likidite ihtiyaçlarını karşılama kabiliyetini ölçer. Bir bankanın yüksek kaliteli likit varlıklarını (HQLA) stres koşulları altında toplam net nakit çıkışlarıyla karşılaştırır. Oran, HQLA miktarının toplam net nakit çıkışlarına bölünmesiyle hesaplanır.

HQLA, önemli bir değer kaybı olmadan kolayca ve hızlı bir şekilde nakde dönüştürülebilen varlıkları ifade eder. Bunlar genellikle nakit, merkez bankası rezervleri, yüksek kaliteli devlet ve şirket tahvilleri ve belirli yüksek likiditeye sahip menkul kıymetleri içerir.

Toplam net nakit çıkışları, hem sözleşmeye bağlı hem de şarta bağlı yükümlülükler dikkate alınarak stres dönemi boyunca beklenen nakit çıkışlarını temsil eder. Bunlar mevduat çekilişlerini, fonlama taahhütlerini, türev risklerini ve diğer potansiyel likidite çıkışlarını içerir.

LCR, bankaların ciddi stres koşulları altında bile 30 gün boyunca net nakit çıkışlarını karşılamaya yetecek kadar likit varlığa sahip olmalarını sağlamayı amaçlamaktadır. Kabul edilebilir minimum LCR seviyesi tipik olarak %100 olarak belirlenmiştir, yani bir banka en az toplam net nakit çıkışları kadar HQLA tutmalıdır.

Düzenleyiciler LCR'yi uygulayarak finansal kurumların dayanıklılığını artırmayı ve likidite krizleri olasılığını azaltmayı amaçlamaktadır. Bankaları istikrarlı bir fonlama profili sürdürmeye, likidite risklerini etkin bir şekilde yönetmeye ve olumsuz piyasa koşullarına dayanmak için yeterli tamponlara sahip olmaya teşvik eder.

Finansal kuruluşların LCR oranlarını düzenli olarak düzenleyicilere ve kamuoyuna açıklamaları gerekmektedir. Bu, şeffaflığı teşvik eder ve paydaşların bir bankanın likidite pozisyonunu ve risk yönetimi uygulamalarını değerlendirmesine olanak tanır.

LCR, düzenleyicilerin finansal kuruluşların likidite riskini izlemesi ve denetlemesi için önemli bir araçtır. Bankaları yeterli likidite tamponlarına sahip olmaya ve likidite risklerini etkin bir şekilde yönetmeye teşvik ederek bankacılık sisteminin istikrar ve sağlamlığının sağlanmasına yardımcı olur.